آمریکا چگونه جنگ سایبری را ابداع کرد؟
ایرنا-تحلیلگر نشریه «فارین افیر» معتقد است: جنگ سایبری یک نوستالژی از دوران جنگ سرد نیست بلکه تلاشی برای مختل نمودن توانایی دشمن در جهت کنترل نیروها بدون ورود به یک درگیری نظامی است.
'امیلی پارکر' می افزاید: پس از آنکه در سال 2016 میلادی، هکرها به سرورهای «کمیته ی ملی دموکرات» آمریکا(DNC) حمله کردند، و ایمیل هایی را منتشر کردند که مایه ی شرمساری حزب دموکرات شد، «دونالد ترامپ» نامزد جمهوری خواه آن زمان ریاست جمهوری اعلام کرد که این حمله یا کارِ چینی هاست یا روس ها.
مقام های امنیتی نیز ادعا کردند که آن حمله در نهایت کار روسیه بوده است، چیزی که بعدها ترامپ هم بدان اعتراف کرد.اما اظهار نظرهای ترامپ تاکیدی بر یک مشکل بزرگ تری پیرامون جنگ سایبری بود: نااطمینانی.
نویسنده در ادامه این پرسش را مطرح می کند که یک دولت چطور می تواند با یک هکرِ مقابله کند؟ در حالی که قوانین روشنی در رابطه با دخالت مقام های یک کشور وجود ندارد و پرسش دوم اینکه چطور می توانید دیگر دولت ها یا عموم را متقاعد کنید که چه کسی مظنون اصلی است؟ یا یک دولت چطور می تواند مانع از حمله های سایبری شود؟
این نحلیلگر با بیان اینکه در دو کتاب این پرسش ها بررسی و پاسخ داده شده، می افزاید: «سرزمین تاریک»، نوشته «فرد کاپلان» و «نظمِ جهانِ هک شده»، نوشته «آدام سگال»، تاریخچه ای از امنیت سایبریِ ایالات متحده را رونمایی می کند و خطراتی که درگیری های آینده ی نظامی ممکن است اعمال کنند را توضیح می دهد.
همچنین هر دو نویسنده ادعا می کنند به رغم اینکه آمریکایی ها و موسسات آمریکایی به شدت خود را در تیررس حملات هکرها و دیگر جرایم سایبری احساس می کنند، اما ایالات متحده خودش متجاوز قهاری در بحث فضای سایبری است.
وی ادامه می دهد: در کتاب «نظمِ جهانِ هک شده»، آدام سگال اینطور بیان شده که در آینده، ایالات متحده می بایست از ابزارهای قدرت سایبری اش به شکل خردمندانه تری استفاده کند. هر گونه درگیری اشتباه یا واکنشی از سوی طرف مقابل را تقویت کرده، و فضا را می تواند از کنترل خارج کند. با این حال وقتی نوبت به جنگ سایبری می رسد، خطرات به ویژه برای آمریکا بسیار هنگفت می شود، چرا که پیچیدگی های فناورانه ی این کشور، آسیب پذیری منحصر به فردی را به ارمغان خوهد آورد.
همچنین گزارش های متناقض حمله هکری ادعایی به حزب دموکرات از سوی روسیه و تلاش ها برای تزریق اطلاعات آنلاینِ نادرست در طول انتخابات ایالات متحده ممکن است این تصور را در میان آمریکایی ها به وجود آورده باشد که ایالات متحده قربانی اصلی جاسوسی های سایبری است.اما این درست نیست.
این تحلیلگر می افزاید: در کتاب «سرزمین تاریک»، کاپلان تاریخچه ی طولانی تهاجم آمریکا در حوزه ی فضای سایبری را شرح می دهد. نوشتن یک کتابِ جذاب پیرامون جنگ سایبری راحت نیست و کاپلان به عنوان یک مقاله نویس در حوزه ی امنیت ملی کار قابل ستایشی را انجام داده است. او ابعاد گسترده ای از فعالیت های آمریکا در حوزه ی ترسناک جنگ سایبری ارایه می دهد و خواننده را با شمه ای از جزئیات فنی و کلمات اختصاری دولتی آشنا می کند.
این کتاب روشن می کند که دولت ایالات متحده برای بیش از یک ربع قرن به مانند یک متجاز ظاهر شده است. کاپلان به توصیف جنگ کنترل- فرمان می پردازد- تلاشی برای مختل نمودن توانایی دشمن در جهت کنترل نیروهایش- که سابقه ی این کار به جنگ خلیج فارس در سال 1990-1991 بر می گردد. در زمانی که رئیس جمهوری ایالات متحده «جورج بوش پدر»، هرگز از کامپیوتر استفاده نمی کرد،
آژانس امنیت ملی آمریکا(NSA)یک ماهواره ی مخفی را به کار گرفت تا مکالمات رئیس جمهوری عراق «صدام حسین» و ژنرال هایش را شنود کند، که برخی اوقات موقعیت سربازان عراقی را آشکار می کرد.
این گزارش اضافه می کند: آمریکا بازهم در اواخر دهه ی 1990 میلادی در عرضه ی دیجیتال زورآزمایی کرد، و آن هنگامی بود که صرب ها در بوسنی و هرزگووین مداخله نظامی کردند که در نهایت به توافقنامه صلح «دیتون»(Dayton) در سال 199 میلادی انجامید،مقام های آمریکایی فهمیده بودند که گویندگان رسانه های محلی به تظاهر کنندگان اعلام می کنند برای تظاهرات کی و کجا جمع شوند و یا حتی آنها را ملزم به پرتاب سنگ به سوی سربازان ناتو می کردند. مشخص شد که 85 درصد از صرب ها پخش برنامه ی تلوزیونی خود را فقط از پنج برجِ انتقال دریافت می کردند. مقام های آمریکایی در یک همکاری با نیروهای ناتو، تجهیزاتی را بر روی آن صفحه برج انتقال دهنده نصب کردند که به مهندسان ناتو این امکان را می داد که از راه دور آنها را خاموش و روشن کنند. هر وقت که یک گوینده شروع به تحریک مردم برای اجرای تظاهرات می کرد، مهندسان انتقال دهنده ها را خاموش می کردند.
نویسنده می افزاید: مقام های آمریکایی همچنین روی کمک تهیه کنندگان هالیوود هم حساب باز کرده بودند، و آنها را متقاعد کردند تا برای ایستگاه های صربستانی که می توانستند شبکه های آمریکایی را بگیرند، برنامه تهیه کنند. در طول مهم ترین مبارزات ضد ناتویی، صرب ها می توانستند تلویزیون را روشن کنند و کانال هایی را مشاهده کنند که سریال 'دیده بان ساحلی'(Baywatch) را پخش می کرد.
کاپلان ادعا می کند، بسیاری از صرب هایی که ممکن بود به خیابان ها بروند و دردسر درست کنند، در خانه می مانند و سریال های غربی را می دیدند.
انتشار دهنده: سهراب انعامی علمداری
لینک اصلی مقاله:
http://www.theinternationalchronicles.com/hack_job_how_america_invented_cyberwar
